J. Bruner – Transfer przy dokonywaniu odkryć

Źródło: „Poza dostarczone informacje”, 1978, s. 676-677

„Człowiek uczy się heurystyki dokonywania odkryć jedynie poprzez ćwiczenie w zakresie rozwiązywania problemów i próby dokonywania odkryć.

Im większą ktoś ma tego typu praktykę, tym większe jest prawdopodobieństwo, że nastąpi uogólnienie tego, czego się nauczył, w styl rozwiązywania problemów czy dociekania, styl użyteczny dla każdego lub prawie każdego typu zadania, z jakim może się człowiek zetknąć (…)

Sprawa jest oczywista: niejasne jest tylko, jakie rodzaje treningu i nauczania dają najlepsze efekty. W jaki sposób nauczyć dziecko, by wytrwale wypróbowało jakiś pomysł? Ćwiczenie się w dociekaniu, w dążeniu do odkrycia różnych rzeczy samemu, to jest właśnie to, czego nam potrzeba, ale w jakiej formie?

Jestem przekonany tylko o jednym: że nigdy nie widziałem, by ktoś się poprawił w sztuce i technice postępowania badawczego w jakiś inny sposób, niż przez podjęcie takiej działalności.”

Strategie dokonywania odkryć (s. 660-668)

  • strategia zobaczymy co los pokarze
  • strategia wszystko albo nic
  • strategia zawiązania możliwości
  • strategia na chybił trafił
  • strategia logicznego powiązania danych

„Im bardziej dziecko potrafi traktować uczenie się jako odkrywanie czegoś, a nie jako uczenie się o czymś, tym silniej wystąpi u niego tendencja do uczenia się na zasadzie autonomicznego samo-nagradzania, a jeszcze lepiej – na zasadzie nagrody, jaką stanowi samo odkrycie”. (s. 670)