E. B. Hurloc – wykrywanie zainteresowań dzieci

Źródło: „Rozwój dziecka”, tom II, PWN, Warszawa 1985, s. 248

Obserwowanie aktywności. Obserwując przedmioty, którymi dzieci się bawią, które kupują, kolekcjonują lub którymi posługują się w trakcie swych spontanicznych zajęć, można poznać ich zainteresowania. Pytania. Jeśli dzieci uparcie i często pytają o coś, oznacza to, że interesują się tym tematem bardziej niż jakimś innym, o którym pytają tylko przypadkowo.

Tematy rozmów. To, o czym dzieci rozmawiają z dorosłymi lub rówieśnikami, wskazuje na dziedzinę oraz intensywność ich zainteresowań.

Czytanie. Jeśli dzieci mogą swobodnie wybierać książki, które chcą czytać same lub żeby im czytano, dobierają takie, których treść odpowiada ich zainteresowaniom.

Spontaniczne rysowanie. To, co dzieci spontanicznie rysują lub malują oraz jak często powracają do jakiegoś tematu, może być wskaźnikiem ich zainteresowania.

Życzenia. Na pytanie: „Co chciałbyś dostać, gdybyś mógł otrzymać wszystko, co tylko zechcesz?”, wiele dzieci odpowiada bardzo szczerze, wskazując, co je najbardziej interesuje.

Wypowiedzi na temat przedmiotu zainteresowań. Kiedy prosimy dzieci, aby wymieniły ustnie lub pisemnie trzy lub więcej rzeczy, które je najbardziej interesuj, najczęściej podają już ukształtowane zainteresowania, stanowiące źródło ich satysfakcji.”