W ciągu roku wiewiórka zmienia kolor sierści (na lewym zdjęciu – okres wiosenny, na prawo – jesienny). Ich sierść jaśnieje na wiosnę, a zimę staje się ciemniejsza.
Pożywienie. Wiewiórki jedzą orzechy (owoce drzew), grzyby, nasiona, ale także: owady, jaja i pisklęta. Gdy są głodne, szukają ich by je zjeć. Gdy wiewiórka znajdzie lub dostanie orzeszek (od człowieka) chwyta go łapkami, szybko wkłada między ząbki i biegnie z nim w bezpieczne miejsce. Tam otwiera i zjada (zdjęcia – wiewiórka otwiera i zjada orzeszek).
Gdy są najedzone wtedy też szukają pożywienia, ale znalezione orzeszki nadrywają i chowają do magazynu. Robią to po to, żeby zimą, kiedy nie ma orzechów na drzewach, mieć co jeść. (Na zdjęciach widać, jak wiewiórka chowa orzechy w różnych miejscach).
Jednak mimo to, pod warstwą śniegu trudno jest im znaleźć schowany wcześniej pokarm.
Ich nadgryzione orzeszki wyglądają tak – zdjęcie niżej. Przyczyniają się przy tym do rozsiewu drzew w okolicy.
Przez większą część dnia wiewiórki poszukują pożywienia.
Wiele ludzi dokarmia wiewiórki. Zwierzęta te często podchodzą zabierają orzeszki z rąk ludzi.
Jednak aby wiewiórka przyszła do ręki musi czyć się bezpiecznie. W innym wypadku, gdy dostanie orzeszek szybko ucieknie. Długi ogon wiewiórki ułatwia jej wykonywanie długich skoków (stabilizuje lot podobnie jak lotki w samolocie czy rakiecie).
Wiewiórki żyją w miejscach, gdzie rośnie dużo drzew. W ich dziuplach czy rozgałęzieniach zakładają gniazda, w których wychowują młode. Każda wiewiórka świetnie porusza się po drzewie.
Gdy są spragnione, zbliżają się do stawu, gdzie piją wodę.
