Pomoce:
- balon (uwaga, najlepiej wykorzystać taki, który wcześniej był raz nadmuchany – chodzi o rozciągnięcie materiału)
- ciepła (nie gorąca) woda
- kostka drożdży
- słoik
- szklana butelka
- cukier
- kawałek papieru
Drożdże to grzyby (jednokomórkowe) – są bardzo nie wielkie. Obserwowane pojedynczą są niewidoczne. Dopiero zestawione razem (w kostce – drożdży do ciast) widać ich kolor i fakturę. Drożdże pojawiają się tam, gdzie umierają inne organizmy (np. rośliny czy zwierzęta). W takich miejscach są również cukry to właśnie dla nich się zagnieżdżają. Mogą żyć nawet w warunkach w których nie ma tlenu. Drożdże żywią się szczątkami organizmów (mówimy, że drożdże to saprofity).
Rozmnażanie się drożdży. Drożdże pod wpływem kontaktu z wodą i ciepłem rozmnażają się – to znaczy – początkowo jednak komórka dzieli się na dwie. Pojawia się ich coraz więcej. Aby to zobrazować przeprowadzimy doświadczenie. Do słoika włożę odrobinę drożdży a następnie zaleję je ciepłą wodą i wymieszam. A ponieważ drożdże lubią cukier do słoika wsypię odrobinę cukru (2 łyżeczki).
Eksperyment dla uczniów starszych: Sprawdzimy gaz, który pojawił się z drożdży nie jest gazem dwutlenkiem węgla (C02), a wiec takim który gasi ogień zapałki, albo czystym tlenem (02) a więc takim który wzmaga ogień. Żeby to sprawdzić do słoika, w którym wcześniej zostały wymieszane drożdże z cukrem i wodą (oraz dekielek przykryty kartką papieru) włożę zapalony patyk. Jeśli ogień zapłonie jaśniej oznaczać to będzie obecność dużej ilości tlenu (O2), jeśli zgaśnie oznaczać to będzie, że w słoiku zgromadził się dwutlenek węgla (C02).