Rozwój wznoszenia konstrukcji (orientacyjny!) przebiega od stawiania pierwszych klocków po etap, w którym dzieci tworzą skomplikowane trójwymiarowe budowle. Może dotyczyć nie tylko budowania z klocków, ale i innych przedmiotów. Istnieją próby określenia wieku w jakim dzieci powinny układać klocki jednak wydaje się, że są to sztywne ustalenia, tymczasem zdroworozsądkowym podejściem będzie dostarczanie dzieciom różnych materiałów, z których będą mogli swobodnie (i bezpiecznie) tworzyć konstrukcje. Trzeba również pamiętać, by zapewnić dzieciom czas, miejsce i swobodę w budowaniu. Jeśli te warunki będą spełnione to niżej opisane etapy będą przebiegały szybciej niż u tzw „normy”.
-
- wież – dzieci uczą się najpierw stawiać klocki jeden na drugim
-
- murów – równolegle rozwijają umiejętność stawiania klocków jeden obok (na płaszczyźnie)
-
- bram – w murach zaczynają tworzyć wyłomy – okna, bramy – te w przyszłości staną się oknami i zamkami, mostami
-
- pomniki – pod tym pojęciem, kryje się umiejętność zachowania równowagi w budowaniu, tj. stawiania długiego klocka na jednym wąskim lub dwóch klocków na jednym przytwierdzając go od góry kolejnym
-
- piramidy – symbolizują wznoszenie konstrukcji trójwymiarowych, początkowo na wzór piramid, o szerokich podstawach i wysokich szczytach (tj. Wieże Eiffel), od tego momentu mówić można o skomplikowanych konstrukcjach w trzech kierunkach. Pojawiają się domy, zamki, itp.
